Wednesday, June 20, 2007

स्वप्न


तुझि वाट पाहुन थकले होते..
सा~या शरीराला आग लागली होति
मन तुझ्या शरीरात आडकल होत.
गाउन काढुन फेकला होता, विवस्त्र होऊन तुझि वाट पहत होते.
तुझी वाट पहाता केंव्हा डोळा लागला ते कळलच नाही

तुझी बोटांच्या स्पर्शान सा~या शरीरात वणवा पेटला.
तुझ शरीर माझ्या शरीरात केंव्हा रुतल ते मलाच कळल नाही.
सा~या शरीराचा चोळामोळा केला होता..
खालच्या ओठांची पाकळी चोखुन हुळहुळी झाली होती..
सा~या शरीरात काम चेतना खेळत होती..

तुझ्यांत मी कधी विरुन गेली कळलच नाही..
वासनेच्या डोहांत खोल खोल सुखांच तो क्षण आला..
शरीरातुन वेगान सुखाची लाट बाहेर पडली..
सार मन, शरीर चिंब चिंब भिजल होत..
सा~या शरीरावर सुखाची साय पसरली होती..

खाडकन डोळ उघडला.. बेडरुम मधें मी एकटीच होते,
दिवा ढण ढण जळत होता. गाउन घतला दिवा मालवायला उठलें..
स्वप्न कि सत्य कळत नव्ह्त..हो स्वप्नच ते..
त्याचा ओलसर पणा शरीराला जाणवत होता.
सहज आरशात नजर गेली. निरखुन पहिल अन..
खालच्या ओठावर दंत व्रण दिसत होता. रक्ताळलेला..
अन स्तनावर नखक्षतांची रांगोळी घातली होति..

स्वप्न कि सत्य कळत नव्ह्त.
विचार करत होते. डोळा कधि लागला कळलच नाही...

No comments: