Sunday, August 26, 2007

यौवन.

प्रेम पाउस कोसळता कोसळता,
सारें अंग शहारुन गेला,

हळुच मिट्ता कामधुंद डोळें
सुगंधी श्वास परीमळुन गेला.

मधाळ अधरावर कोरता दंतव्रण
अधर ओला करुन गेला..

घालता बेभान रेशमी विळखा
वक्षावरला पदर घसरुन गेला.

मखमली गाला वरती अधराने
प्रेमगीत तो लिहुन गेला,

अडकवुनी रेशमी देहांत देह
यौवन सारें लुटुन गेला.

No comments: