मित्र
तो रिटायर्ड झाला अन त्याला सोशल नेटवर्क आवडु लागले
कथा कविता..काहि अनुभव तो लिहित असे..
फेसबुका वरच्या पोस्टा वाचत होता..अन तेव्हढ्यात "तो" आला
हॅलो..तो म्हणाला.
तु??
हो मी च ....ओळखले का मला?
तुला कोण विसरणार्? ऍट्याक आला होता.. आय सी यु त ऍडमीट असताना कायम माझ्या भोवति तु उभा असायचास...
आता काय विषेश?..तो म्हणाला...
काहि नाहि..चला आमच्या बरोबर..वेळ भरली आपली...
थांब ना...एक कथा अर्धवट राहिली ती पुरी करतो...मग निघुच..
छे रे...तस नाहि जमणार....
एक सुंदर कविता एकाने लिहिली आहे तीला लाईकतो...
नको ..मी वेळ चुकवु शकत नाहि...ठरलेली..असे म्हणत त्याने त्याला हाताला धरुन ओढले...
...
त्याच्या हातातला माऊस निसटला..डोके दाणकन कॉंप्युटर च्या टेबलावर आदळले..
............
४ च्या सुमारास तीने चहा केला अन तिथुनच सांगीतले.."चहा तयार आहे..येताय ना हॉल मधे?
त्याचा काहिच प्रतिसाद न आल्याने ती त्याच्या खोलित गेली...
टेबलावर डोके टेकवुन तो बसला होता..
तिने त्याला हलवत म्हटले...उठा अन हे काय ?ही काय झोपायची जागा का आहे?
चहा तयार झालाय..
तो काहिच बोलेना पहाताच तिने त्याला खुर्ची वर बसत केल अन त्याची पाठ खुर्चीला लागली अन डोके निर्जीव पणे डावी कडे झुकले..
काहितरी अघटीत असल्याची शंका मनाला आली अन तिने आकांताने टाहो फोडला...
सोसायटीतले शेजारी पाजारी जमले ..
त्यात एक वयस्कर डॉ्क्टर होते त्यानी तपासले अन मान हलवत सांगीतले.."खेळ संपला"
पुरुष मंडळीनी बॉडी जमीनीवर ठेवली..
जाणते अनुभवी लोक पुढच्या तयारीला लागले...
सुन्न पणे ती सारे बघत होती..
....................
फेसबुका वरचे एक अकाऊंट पोरके झाले