शाम निल घन

शाम निल घन, तनात असा बरसुन गेला
कोवळे हे तन, चिंब चिंब करुन गेला

डवरला प्राजक्त, असा सडा घालुन गेला
प्राजक्ताचे लाख बहर, या तनुत ऊधळुन गेला

गौर देहावर ,चुंबन फुले तो रेखाटुन गेला
रक्त वर्णी अधरावर,प्रेमगीत लिहुन गेला

भिडता नजरेस नजर,जरी लाजभरे वाकली
गात्र गाभा~यात, गोजीरी स्वप्ने फुलवुन गेला

आलिंगलेस,कायेस माझ्या काया भिडली
स्पर्श अधिर, गौर तनुत विरघळवुन गेला

रिक्त जरी झालस तु, पण तृप्त होऊन गेला,
प्रेमप्रपातात माझे कुंवारे पण उधळुन गेला

@..अविनाश. बेभान स्वछ्छंदि मुक्त जिवन

थांब ना

थांब ना, नको करु घाइ जाण्याची..
बघ ,नभात शशी अजुन मावळला नाही 

रातराणीने नुकतिच फुलायला सुरवात केली बघ
थांब ना ,गंध वातावरणात अजुन मातला नाहि

डवरला आहे तो प्राजक्त ,त्याला दवाने न्हाउ तर दे
थांब ना, थोडा वेळ, प्राजक्तांचा सडा तर पडु दे

नको सैल करु, तु साजणे मिठि रेशमाची
थांब ना, उरोजाची म्रुदुता तर अनुभवु दे

अत्ताच चेतली बघ प्रिये ति कामधुंद काया
ते काम लाघवि ओले स्पर्श तर अनुभवु दे

थांब ना, नको संपवु हा धुंद काम सोहळा,
विझु दे धग,गात्रांना,क्लांत तर होऊ दे

@ Avinash

first  |  <>  |  next >  |  last