नाताळ मधे खुप मजा असायची रात्री मोजा लावायाचो अन सकाळी उठल्यावर मज्जाच मज्जा सांता चॉकलेट्स,खाउ, खेळणी द्यायचा खुप मजा यायची, मग बाबांना विचारायाचो..... बाबा सांगाना, कुणी दिला हा खाऊ? खेळणी? सांता आला होता, तुला आवडतात म्हणुन दिलि.....बाबा मग मला का नाहि जाग केले?..... सांता म्हणाला त्याला झोपु द्या...बाबा म्हणाले. सांता कधिच भेटला नाहि एका नाताळला मोजा लावला अन हसत बसलो... काय रे लबाडा का हसतोस? बाबा.. बाबा मला सांताची गंमत कळाली आहे.. सांता बिंता काही नसतो.. बाबा च खाउ,खेळणी आणुन ठेवत असतात..हसत म्हणालो चला आमचा बाळ मोठा झाला..बाबा हसत म्हणालें मी बाबाकडें बघतच राहिलो.??? "अरे ज्या दिवशी तुम्हाला कळत ना कि सांता बिंता काही नसतो. त्या दिवसा पासुन तुमच बाल्य संपलेल असत" बाबा हसत म्हणाले...
तेंव्हा आमच घर लहान होत. वन बेडरुम, किचन.. बेडरुम मधे बेड भिंतिला लागुन होता मी त्यावेळी ३-४ थीत असेल बाबा भिंतिच्या बाजुला, मी मधे,आई कडेला ,अस झोपायचो. झोपल्यावर आई कडेला ठेवायची मला.. मी रात्री जाम झोपायचो नाहि.. ति मांडिवर घेउन दामटुन झोपवायची.. सारखे दोघेपण झोप झोप करायचे... उद्या सकाळी शाळा आहे अस म्हणायची मधुनच बाबा झोपला का ग? म्हणायचे.. झोपतोय.. आई म्हणायची,"लहान आहे ना, दमतो" मी मानांत हसायचो.... मला माहित होत ते मला सारख झोप झोप का करतात ते.....
पहिली ओळख श्रावण धारा पहिली ओळख शहारा,गारवा पहिली ओळख भिरभिरी नजर पहिली ओळख नचे मन मयुर पहिली ओळख भडभड, बडबड पहिली ओळख निशब्द शब्द पहिली ओळख नजरेस नजर देण पहिली ओळख नजर चोरण पहिली ओळख नजर झुकण पहिली ओळख गात्रांची जाणिव पहिली ओळख गलित गात्र होण पहिली ओळख जिव लाजला पहिली ओळख जिव जडला पहिली ओळख सुंदर स्वप्ने सजलि सुंदर मिटल्या नयनि
घेता मिठीत तुजला क्षणभर अवाक झाली अनपेक्षीत सारे तुजला रागाने लाल झालि चुंबिले तव अधर गलति मोठि झाली हळुच सोड्वित स्वत:ला मिठीतुन दुर झाली कृतक कोप हा ग कळतो आम्हास राणी खोटा राग तुझा दांडगाइ तुला भावली कसे कळले मला चकित का झाली डोळे फितुर झाले त्यानिंच चहाडी केली
यमुने काठी शामसावळा, मोर मुकुट पितांबर ल्याला शामल सुंदर, रुप मनोहर मोर मुकुट पितांबर सुंदर शामरंगी काजळ होऊनी राधा नयनी जाऊन बसला. यमुने काठी, शाम राधेचा, प्रणय सोहळा रंगला
गौर गुलबी राधा काया, राधा ना ति जग्न माया, चित्त चोराची,एकुन बासरी मनी उठल्या त्या प्रेमलहरी मन मयुर तो नाचु लागला यमुने काठी, शाम राधेचा, प्रणय सोहळा रंगला
मन-धुंद करी मन-धुंद करी मज हा गंध तुझ्या प्रीतिचा गंध उमलत्या गात्रांचा,मनातल्या स्वप्नांचा. मधाळ अधर, नयनातिल काजळ रेघेचा तुझ्या न माझ्या बेभान श्रुंगार गुपीतांचा.
मन-धुंद करी मज हा गंध तुझ्या प्रीतिचा त्या आतुर प्रतिक्षेचा,चोरट्या अलींगनांचा. रेशमी कृष्ण कुंतलांचा,अधर चुंबनाचा. मन-धुंद करी मज हा गंध तुझ्या प्रीतिचा
मन-धुंद करी मज हा गंध तुझ्या प्रीतिचा सुगंधी श्वासात् मिसळलेल्या धुंद् श्वासांचा मखमली गालावर,अधरांच्या प्रेमखुणांचा मन-धुंद करी मज हा गंध तुझ्या आठवणीचा
आठवते का तुला, तुझी नि माजी प्रित जेंव्हा जमली होति कॉलेज ची गोंगाटान भरलेली इमारत पण,स्वप्तसुरांत रंगली होती,
आठवते का तुला, माझ्या होंडाच्या मागे मला गच्च पकडुन बसली होति तुझ्या केसांची गंध सुरा सा~या शरीरात भिनली होति, मन बेभन झाल होत कारण तुझ्यावर माझि प्रित होति
आठवते का तुला, आवेगान मिठीत घेउन दिर्घ चुंबन घेतल होत, रागान लाल झाली होति, पण मग त्याचिच गोडी तुला लागली होति सारच मस्त वाटत होत, आठवते का तुला, मल्टीप्लेक्स मधे सिनेमाला आपण दोघे गेलो होतो खर्चाचा रुक्ष हिशेब तु जुळवत होति पण लो जिन मधुन डोकवणारी जी स्ट्रिंग मला साद घालत होति बघताना भान हरपल होत, कारण तुझ्यावर माझि प्रित होति
आठवते का तुला माझ्या रुम वर तु यायची अन रेशमी विळखा तु घालायची देहात गुंतता तुझ्या, रात्र तशीच वितळत होती सार भान हरपायाच, कारण तुझ्यावर माझि प्रित होति
आठवते का तुला आपली पहिलि भेट काय माहित तुला स्मरते की नाहि मला कायम आठवते.. जिवनातली सुंदर घटना होती कारण तुझ्यावर माझि प्रित होति कारण तुझ्यावर माझि प्रित होति
रिमझिम पावसात उगवली पहाट घेउन संगे मृदगंध, दारी निशीगंध बहरला अन दरवळे धुंद धुंद, ओढुन पदर लज्जेचा नभाआड, लपली ति शुक्र चांदणी, पर्ण फुलांवर दवबिंदु भासतसे, मोतीयाची गोंदणी. तुझ्यासवे रंगवाया पहाट ही, झाले अधीर हे मन. तु तर पण झोपेत तृप्त, शांत निद्राधीन. रात्रीच्या निशब्द प्रहरी, किति खेळ तु खेळला, अन सकाळी कवितांचा गजरा तु बांधला. कळले गुपीत मजला, अशा पहाटेच्या उत्तर प्रहरी, तु तर चंद्रमा, अन मी तुझी मधु शर्वरी....
जरी हि अठी ,सखे तुझ्या भाळी, गुलाबाचा रंग पण चढलाय गाली,
सोड हा सखे, लटका प्रतिकार खुलतो राग चेहे~यावर,मनोहर,
विचारतेस मनाला, हेच प्रेम असे? अन ऎकता हे वसंत,तनुमधे हसे,
प्राशु दे मकरंद, तव अधराचा, मग सुटेल उखाणा,तव यौवनाचा,
ये मिठीत,दे चुंबन तु मजला, मिळतील उत्तरे, प्रेम प्रश्णाची तुजला
जे शब्द अधरावरती थबकले, उमटले तनुवर, बनुनी नखक्षतांची फुले.
Tuesday, July 10, 2007
बांगडी रात्र यौवनत, आग लोचनी, अबोल चंद्रमा,धुंद चांदणी, घाई तुझी मुलखाची वेडी, धरलास हात,अन पिचली की बांगडी अविनाश: ================ तुझ्या मधाळ सहवासात यौवनाची मीठी होती, कुणास शुध्ध होति की दिवस होता की,रात्र होती
ति चिडलेली,,मी भडकलेला ति त्या खोलीत,तर मी या रुम मधे बसलेला....
तिचा आवाज फारच चढलेला, निदान मला तरी अस वाटत होत. मी पण जरा घाबरलेलाच कारण आज ति फारच चिडली होति...
तस पाहील तर माझीपण चुक होती, तिन तरातरा येवुन माझे केसच गच्च धरले.. डोळे पाण्यान तरारले होते, "समजतोस काय स्वतःला.. मी सहन करते म्हणुन"
ति माझ्या इतकी जवळ होती, तिची वक्षस्थळे माझ्या छातिला चिकटली होती. तिला मिठीत गच्च आवळले होते, ’सोड मला, ति चिडुन बोलत होती, मी चुंबन घेतल.ति सोड सोड म्हणत होती,
तिच्या कानांत I am sorry..love u dear हळुवार पणे म्हणालो. "तुला माहिती आहे, तु मला किति आवडतोस, मग का वागतोस माझ्याशी अस" ति म्हणाली
मी तिच्या वक्षावरुन हात फिरवीत होतो. तिच्या शरीरात. मी मिसळलो होतो, सार भांडण संपल होत.. "काय रे भांडाभांडी पेक्षा हे प्रेम किती सुंदर आहे’ छातिवर डोक घासत ति म्हणाली. पण भांडाभांडी नंतर ह्या प्रेमाची खुमारी काही ऒरच आहे..मी म्हणालो...
कै .बाबांच जुन रोलेक्स घड्याळ सापडल म्हणाल्याच आठवल,"आता उरलेला सारा वेळ तुझ्या बरोबरच काढणार, प्रॉमिस." ====================
दुपारच रणरणत ऊन, निरव शांतता, भन्नाट वारा सुटला, अन गारांचा पाऊस सुरु झाला आंगण मुलांनी भरुन गेल ================== आईच्या स्तनांच्या घळीत, बाळ शांतपणे झोपल होत, अंगठा चोखत. ================== रात्रीच्या वेळी आकाशातले तारे मोजत होतो, त्या ब्रह्मांडात कुठे हरवलो ते कळलच नाही. ===================== रात्रीच्या काळोखात, एकदम लाईट आले, अन, मग लक्षात आले, मी तुझ्या बाहुपाशात होते ====================
मुलगा मला तरुण मुल खुप आवडतात. खुप छान दिसतात. त्यांची कांति रसरशीत असते, डोळ्यात उत्सुकतेचा भाव आसतो. सार काहि नविन असते त्यांना.
त्या दिवशी तो घरी आला होता खुप छान दिसत होता. ओठांवर कोमल मिसरुड फुटली होति काय रे.. त्याला विचारल. काहि नाहि.. तहान लागली म्हणुन आलो. त्याला पाण्याचा पेला भरुन दिला.
पाणी पितना बघत होते त्याच्याकडे. वाटल घ्याव त्याला बाहु पाशात, अन, लपवुन टाकाव त्याला हया शरीरात. शिकवाव सार त्याला. लावावि चटक त्याला... होइल गुलाम ह्या शरीराचा. शरीर वासनेन पेटल होते.
निघतो मी.. ग्लास टेबलावर ठेवत म्हणाला. का रे थांब ना..मी म्हणाले.. तो माझ्याकडे बघत होता.. मला वाट्ल शरीराची गोलाइ न्याहाळत होता.. नको जातो उशीर झाला आहे. तो म्हणाला.. त्याच्या बाइक वरुन निघुन गेला..
सारे शरीर पेटल होत. आरश्यात कमनिय देह न्याहाळत होते.. अन भानावर आले. हे काय होते आहे मला.. मनांत विचार आला..’ शेवटी तो पण कुण्या आइचाच मुलगा आहे ना. वासनेचा विखार उतरला..मन शांत हो उ लागल लक्षात आल, "मला पण त्याच्या वयाचाच मुलगा आहे" ह्या जाणीवेन. मन ताळ्यावर आल.. आरश्यातल्या, माझ्या प्रतीमे काडे बघायची हिम्मत होत नव्हती
सेकंड हनिमुन सेकंड हनिमुन च्या कल्पनेन ति मोहोरुन गेली होति. पार्लर मधे जावुन केस ट्रीम केले होते, फेसियल..काय, काय काय चालल होत तिच.. गप रे तुला कांही कळत नाहि..मला गप्प केल.
हिल स्टेशन च्या ते रम्य अन शांत वातावरण, सार वतावरण धुन्द होते. ति माझ्या मिठीत पहुडली होति. एकदम मला हसु आले. का हासलास?..ति..म्हणाली. आठवती पहिली रात्र..अस म्हणालो अन तिलही हासु फुट्ल.
त्या रात्री तिला न काहि कळले न मला काहि जमले. पहिल्या बॉल वर आउट झालेल्या खेळाडु सारखा चेहेरा झाला होता. खुप नर्व्हस होतो.. मग तिच्या शरीरची ओळख झाली तिला पण ति करुन दिली.सार जमत गेले.. अन दिवस मंतरल्या सारखे झाले. दिवस कसे भराभर सरले ते कळल नाहि..
तिच्या कडे बघितल. चेहे~यावर काम धुंद भाव होता. खुप सुंदर दिसत होति.वय झाल वाटत नव्ह्त.. छान दिसतेस..चेहे~यावर हात फिरवित म्हणालो.. हाताच चुंबन घेत तिने होकर दिला. अन एकदम मी माझ्याकडे पाहिल..
काय झाल होत माझ?. जिवनच्या धकाधकीत पुर्विचा राहिलो नव्हतो निम्मे केस गेले होते, चश्मा लागला होता, पार बद्ललो होतो. मनांत विचार आला. खरच मी तिला आवडत असेल?? तु खुप सुन्दर आहेस, पण मी वयस्कर वाटतो..मी म्हणालो थोडस ओश्याळल्या सारख झाल होत. ति खळखळुन हसली." वेडा रे" अरे तु तुझ्या नजरेन मला बघतोस म्हणुन मी तुला छान वाटते. तु माझ्या नजरेन बघ, तुझ्या कडे, मग तुला कळेल. ति म्हणाली..’अरे तु मला अजुनही तसाच दिसतोय.. बालिश , धांधरट, केस विस्कटलेला, थोडासा बावळट, अन खुप रोमॅंटिक..फक्त माझा..
ऎकल्यावर खुप हलक वाटत होते. बराच वेळ ति बाहुपाशात होति...
तंग चोळीत माझे अंग सारे होरपाळते घे मिठीत घट्ट मजला भीक तुजला मागते..
नव्हते करायचे शांत तर, हे यौवन तापवलेस का? नव्हते घ्यायचे मिठीत तर तर नजरेने इशारा केलास का?
मी अशी उभी एकटी न सखा न सोबती सोडुन अर्ध्यावर गेलास अन दैना अशी तु केलिस का?
बघ काय केलेस तु माझे, जिवनाचा खेळ झाला, चिंध्या झाले माझ मन ना आवडे पाणी ना अन्न. शुन्यात नजर ति लागली जगण्याची उमेद संपली जडला जिवघेणा प्रेम रोग ये जवळि अन घे मिठीत. हीच दवा या रोगाला. चंदणी हि रात्र, अंग अंग जाळी, एकदा तरी तन शांत करण्या सख्या तु येशील का?
घे माझा हातात हात आणी सांग मला तुला काय सांगायचे आहे. कुजबुज हळुवारपणे माझ्या कांनांत सा~या त्या प्रेमाच्या गोड गोष्टी घे मधाळ ओठांचे चुंबन, चंदनि कायेला स्पर्श कर. उफाळुन आण तुझ्यातली काम वासना. कर विवस्त्र मला, अन घे बाहुपाशात. तुझ्या बाहुपाशांत, विरघळेल, माझि भिति, माझ्या वेदना ह्या रात्रीच्या अंधारात. तुच माझी प्रेरणा,हो वाटाड्या. उगवत्या सुर्य किरणात, सुध्धा दे तुझे पंख मारु दे मला भरारी अन उभारु दे मला असताना तु जवळ. तोड माझी बंधने अन ये मम ह्रुदयात. हिच वेळ रे ,कोसळलेली,बंधने बघण्याची. अरे बंधनात होते मी, कर मोकळी सारी तोड सा~या श्रुंखला, कर बंधमुक्त. नाहि रे ताकद माझ्यात लढण्याची, गरज आहे तुझ्या मदतीची. मी तयार आहे.घे सामावुन तुझ्यात. हे मुक्त तन,अन मन तुझ्यासाठीच आहे. घे मिठीत ,अन विरघळुन जा माझ्यात. उसळु दे प्रेमाच्या लाटा,येवु दे तुफान, मिटवते माझ अस्तीत्व,तुझ्या अस्तीत्वात,
तुझि वाट पाहुन थकले होते.. सा~या शरीराला आग लागली होति मन तुझ्या शरीरात आडकल होत. गाउन काढुन फेकला होता, विवस्त्र होऊन तुझि वाट पहत होते. तुझी वाट पहाता केंव्हा डोळा लागला ते कळलच नाही
तुझी बोटांच्या स्पर्शान सा~या शरीरात वणवा पेटला. तुझ शरीर माझ्या शरीरात केंव्हा रुतल ते मलाच कळल नाही. सा~या शरीराचा चोळामोळा केला होता.. खालच्या ओठांची पाकळी चोखुन हुळहुळी झाली होती.. सा~या शरीरात काम चेतना खेळत होती..
तुझ्यांत मी कधी विरुन गेली कळलच नाही.. वासनेच्या डोहांत खोल खोल सुखांच तो क्षण आला.. शरीरातुन वेगान सुखाची लाट बाहेर पडली.. सार मन, शरीर चिंब चिंब भिजल होत.. सा~या शरीरावर सुखाची साय पसरली होती..
खाडकन डोळ उघडला.. बेडरुम मधें मी एकटीच होते, दिवा ढण ढण जळत होता. गाउन घतला दिवा मालवायला उठलें.. स्वप्न कि सत्य कळत नव्ह्त..हो स्वप्नच ते.. त्याचा ओलसर पणा शरीराला जाणवत होता. सहज आरशात नजर गेली. निरखुन पहिल अन.. खालच्या ओठावर दंत व्रण दिसत होता. रक्ताळलेला.. अन स्तनावर नखक्षतांची रांगोळी घातली होति..
स्वप्न कि सत्य कळत नव्ह्त. विचार करत होते. डोळा कधि लागला कळलच नाही...
जेवण संध्याकाळी घरी आल्यानंतर हातपाय धुतल्यावर नेहेमीप्रमाणे विचारु नकोस की जेवण तयार आहे का.. आज मी जेवण तयार केल नाही.. आज मुड नाही रे... महाबळेश्वर हुन आपण आणलेल्या सा~या स्ट्रा बेरी मी टेबलवरच्या ग्लास बाउल मधे ठेवल्या आहेत.. त्या मुठभर मी तोन्डात घेणार आहे.. अन तु तुझ्या ओठानि त्याचा सारा रस चोखुन घ्यायचा आहे.. होय मला माहित आहे ओठतुन सारा रस वक्षावर अन ओटी पोटावर ओघळतोय, पण तो तु ओठांनी हाळुवार पणें टिपून घ्यायचा आहेस.. ह्या बेधुन्द संध्याकाळी. आज, थोड वेड्या सारख वागायच आहे.. सा~या स्ट्रा बेरी आपण अशाच संपवणार आहोत... संध्याकाळी घरी आल्यानंतर हातपाय धुतल्यावर नेहेमीप्रमाणे विचारु नकोस की जेवण त्तयार आहे का..
माझे पपा.. पपा मला तुम्ही खुप आठवता, पपा मला तुम्ही खुप आवडता,
मला आठवत,मी लहानपणी, तुम्ही दाढी करताना बघत बसायचीं अन नकळत, माझ्या गालाला, ब्रशन साबण लावायचा.. "करायची का दाढी," म्हणत चिडवायचें.. दाढी झाल्यावर तुमच्या गालाची, पप्पी घेतना, दरवळणारा,ओल्ड स्पाइस, लोशनचा गंध, अजुनही, मनांत दरवळतो आहे.
पपा मला तुम्ही खुप आठवता, पपा मला तुम्ही खुप आवडता,
नाही,शब्द माझ्यासाठी नव्हता, तुमच सा~याला हो च असायच. सिनेमा हो, नाटक हो, पिकनिक हो, पण तेव्हडीच करडी नजर, अन शीस्त. तुम्हि स्वातंत्र्य दिले, अन त्याचा अर्थ हि दिला. ति माया, शिस्त, आजहि धामन्यातुन वहात आहे.
पपा मला तुम्ही खुप आठवता, पपा मला तुम्ही खुप आवडता,
लहान पणी तुम्ही शाळेत यायचा. वर्गातल्या मैत्रीणी, म्हणायच्या, तुझे पपा किति स्मार्ट आहेत.. पपा तुमचच सार रुप अंगावर घेतलय. तेच संस्कार, तिच शिस्त,तेच प्रेम, सारच तुमचच, आहे.पपा..
पपा मला तुम्ही खुप आठवता, पपा मला तुम्ही खुप आवडता,
ऑरकुट नामक जादुई नगर मित्रांनो सारी गंमतच आहे. आपण सगळेजण ह्या ऑरकुट नामक जादुई नगरीत कैद झालो आहोत. सगळेच एकमेकात आडकलो आहोत. हा माझा मित्र, तो त्या मित्राचा मित्र. सारे जण मैत्रीच्या धाग्यात बांधले आहोत. एक गोड गुंता आहे. मस्त वाटत आहे. ह्यातुन सुटण फार अवघड. आहो माउलीनच म्हटल आहे, लाकडी तुळया, लिलया पोखरणारा भ्रमर, कमळात कैद झाल्यावर कमलदलाच्या, पाकळ्या तोडुन उडुन जाउ शकत नाहि. कमल उमलल्यावर उडुन जातो, थोडक्यात आपल्या भाषेत, "च्यायला,साल सगळ ऑरकुट होउन बसलय."
तुझ्या रुपात मन कैद माझे झाले. तो कविता वाचत होता. "गप रे" ति वैतगली होति. जरा सिरीयस बन. २ वर्षे झालीत.. बाबा मागे लागलेत लग्नासाठी..
माझा हो कळव.. तो हसत म्हणाला.. अन काय कळवणार? तुला ना नोकरी, ना काहि व्यवसाय. अरे लग्न म्हणजे गंमत नाहि. अग गंमतच आहे. लग्न म्हणजे सहजिवन, प्रेम, एक मेकात आडकण.लग्न म्हणजे संलग्न.
वेडा आहेस. अरे लग्न म्हणजे संसार, म्हणजे घर, दुध, किराणा, मुल, म्हणजे पैसा..ति म्हणाली हातात हात तुझा, अन तुझी साथ. पैसा येइल. येतो. तो म्हणाला पैसा म्हणजे परसातल प्राजक्ताच झाड नाहि. हालवल कि फुलांनी आंगण भरुन जात..तिन फटकारल..
अग पण, तो बोलायच्या आतच ति म्हणाली.. पैसा कि प्रेम हा वाद विवाद कालबाह्य आहे.. प्रेमाच्या जागी प्रेम आहे, अन पैसा त्याच्या जागि. तु मल खुप आवडतोस.. पण तु मला विचार करुन निर्णय दे. तिन अल्टिमेटम दिला..
१५ ऑगस्ट चा दिवस होता आज खिशात पैसे होते. दिवस तिच्या बरोबर मजेत घालवायचा होता. त्यान तिला फोन केला.बर झाल, फोन केलास, मला पण तुझ्याशी बोलायच आहे.ति म्हणाली. नो प्रोब्लेम.. ताज मधे भेटु. काय?.. ति उडालीच.
ताज च्या थंडगार वातावरणात, ति सुखावलि होति. मग काय ठरल?.तिन विषयाला हात घातला. तो बोलतच नव्हता. मी थांबु शकत नाहि. हि आपली शेवटची भेट.. तिच्या बोलण्याला धार होति..
तो आतुन तुटत चालला होता..प्लिज.. अरे प्लिज काय? सारच कठीण आहे.ति म्हणाली. मी निघते? ..प्लीज थांब, मला एक संधी दे..तो म्हणाला. तु फक्त एक वर्ष दे मला, तुल पाहिजे तेवढा पैसा देतो...तो म्हणाला.
ति खळखळुन हसली." वेडा रे"अरे पैसा म्हणजे?... आय नो. त्यान वाक्य तोडल."किति पैसे लागतात संसाराला? लाखो रुपये ति म्हणाली..ठीक आहे. एक डिल.तो म्हणाला. आपण पुढच्या १५ ऑगस्ट ला आपण इथच, ताज मधे,संध्याकाळी. ७ ला भेटु. अन काय करु..तिन विचारल.. मी त्या दिवशी तुझ्या पायावर ७५ लाख रुपये ओतिल...तुला संसारा साठी.
त्या चित्रपटांत हिरो हिरॉइन ला नोटांनी अंघोळ घालतो तशी.अंघोळ घालीन... तो हसत म्हणाला."मॅड आहेस." पण म्हणुनच तु मला आवडतो.ति.. पण वचन दे, वाट पहाशील म्हणुन.. तो म्हणाला.
ठिक आहे, पण ७५ रुपये तरी आणशील अस वाटत नाहि. ति हासली.
१५ ऑगस्ट.. तो तिचि ६ वाज ल्या पासुनच वाट पहात होता. तेच टेबल होत, मागच्या वर्षीच, ति येइल? तो अस्वस्थ होता ७ वाजायला आले होते, अन तेवढ्यात ति आत येताना दिसली. तिच्याशी नजरानजर होतच त्यान हात हलवला. हाश हूश करत ति समोरच्या खुर्चीवर बसली.
कशी आहेस? फार गरम होत आहे. पहिल पाणी पिते. म्हणत उठुन ति त्याच्या समोरच्या ग्लास घ्यायल वाकली. ति वाकली असताना, त्याला ब्ला‌उज मधे लपवलेल्या मंगळसुत्रचा पदर दिसला. अग मी मागवतो म्हणेपर्यंत तिन ग्लास तोंन्डाला लावला होता.
अरे फार पाणी पाणी झाल होत.. हं आता बोल. काय बोलु? तुच सांग. तिच्याकड बघत तो म्हणाला. मग काय? कुठे आहे ७५ लाख? ति हसत म्हणाली.. त्याचा चेहेरा पड्ला होता., नाहि जमल, तु म्हणालीच तेच खर. ७५ लाख काय ७५ रु जमले नाहि. पैसा मिळवण कठिण आहे..
जाउ देत, मला माहित होत, ति समजावणीच्या स्वरांत म्हणाली. मल पण तसच वाटत होते. पण म्ह्टल तुला शब्द दिला होता... तो बघत होता..अजुन काय? पडलेल्या चेहे~यानि तो म्हणाला. सांगु ति म्हणालि.. अरे माझ लग्न झाल, घरचे मागे लगलेच होते. तो बॅन्केत आहे, १ बेडरुम च घर आहे... तुझ अस.. ति म्हणाली. सॉरी..
तुझ खर आहे., तु ठीकच केल, माझ्याबरोबर.... वायाच गेल असत. तो म्हणाला.. ठीक आहे. मी निघते, तुला आता अस भेटण बर नाहि...ति. बरोबर आहे. निघते.. ति म्हणाली.. तो तिच्या पाठमो~या आकृति कडे बघत होता..
तो बराच वेळ तो बसुन होता. सार संपल होत. रुम च्या नोकरानि टॅक्सीत सामान भरल.. सर कुठे? टॅक्सी ड्रायव्हर ने विचारले. सहारा एयर पोर्ट. ईंटर नॅशनल टर्मीनल.
टॅक्सी वेगात चालली होति, गार हवेच्या सपक्यान डोक शांत होत होत. विमान तळावर टॅक्सी थांबली, त्यान ट्रॉलीत लगेज भरल.व भाड देवुन तो निघाला,
सर,टॅक्सी ड्रायव्हर ने हाक मारली, सर, तुमची बॅग राहिली आहे, त्यान टॅक्सी ड्रायव्हर कड बघितल, अन म्हणाला बॅग तुला राहु देत, त्यात ७५ लाख रुपये आहेत. नाहितरी, मला आता त्याचा काहिच उपयोग नाहि,
ड्रायव्हर बराच वेळ त्याच्या पाठमो~या आकृति कडे बघत होता
मराठ मोळी आई आपली मराठ मोळी आई म्हणजे एक मजेदार, प्रेमळ, अस रसायन आहे *आई तुम्हाला दोन वेळां सल्ला देते. एक तुम्हाला हवा असतो त्या वेळी,व तुम्हाला नको असतो त्या वेळी सुध्धा· *आई हि अशी एकच व्यक्ति आहे, जिला तुमच्या बद्दल, तुम्हाला तुमच्या बद्दल माहित आहे त्या पेक्षा ज्यास्त माहित असत. *एखाद्या वेळी एखादी गोष्ट जर तुम्हाला नसेल,व आइला तुम्हि ती तिला विचारली अन जरी तिला ति माहीति नसली तरी ति, गोष्ट माहीति असल्यासारखी ठोकुन देते. *आई जीतकी चांगली तितके मुंले वाया जाण्याच्या संभावना जादा *अरे पावसांची चिन्हें आहेत रेनकोट घेउन जा अस ती म्हणते, तुम्हि नेहमी पणे,दुर्लक्ष करता, अन मधे कुठेंतरी नेमका तुम्हाला पाउस गाठ्तो. * तुम्ही एखादी गोष्ट विसरला, तर ति तुमच्या साऱ्या चुकांची तुम्हाला आठ्वण करून देइल ज्यामुळें तुम्ही ति चुक परत करणार नाहीत. *तुमच्या साऱ्या गोष्टीवर टीका करण्याचा तिला ह्क्क आहे,जरी त्यातली एखादी गोष्ट तुम्ही केली नसली तरी सुध्धा. *आई च्या जेवणाला नावे ठेवण्याची चुक करु नका[मेल्या बाहेरच शिळ पाक घाण तेलातल मीटक्या मारत खाशील.] * आई शी कधीच खोट बोलु नका अन जरी प्रयत्न केला तरी निश्चीत पकडलें जाताल· *जस जस तुमच वय वाढत जात तस तस एखाद्या लहान मुलासारख तुम्हि तिच्याशी वागायला लागता· *पैशांची कडकी असते, तिला पैसें मागा ति पैसे देइल अन,तुम्ही पैसे कसे उधळता या वर लेक्चरपण देइल· *तुम्ही कीतिहि चुका करा, ति हजार वेळा तुम्हाला त्याची आठवण करुन देइल, पण मनांत कधीच ठेवणार नाही· *तुम्ही एखादी गोष्ट केल्यानंतर[आधी नाही], ती आणखी कशी चांगली करता आली असती हे फक्त तिच सांगु शकते. *तुमची आई कीतिही गरीब कींवा अशीक्षीत असो ति तुमच्या पेक्षा नेहमीच मोठी आसते. *एखादी गोष्ट तुम्ही केली तर ति आणखी कशी चांगली करता येइल ते ती तुम्हाला सांगेल ,पण जर तीनें केली अन जर तुम्ही सांगायला गेला तर ती म्हणेंल, मग तुच का नाही करत. *तुम्ही कितिही चांगला विनोद केला तरी तिला तो विनोद नेहमीच वाह्यात वाटतो. *आइ काम संपवुन जरा बसली कि मुलाला भुक लागते. *तुम्हि मोठ होउन नांव काढाव इतकच तिला वाटत असत.
नांव तु मला प्रथमच नांवानी हाक मारली अन माझ सार विश्वच बदलुन गेल. त्या रात्री सारा मदहोशीचा आलम होता. सकाळी उठल्यावर सार अपुर्ण वाटत होत. अन जाणिव झाली ,तुझ्या नांवाआधी नांव लावल्या शिवाय ते पुर्णत्व येणार नाहि..
तिन त्याला आमंत्रण दिल.. ये अन माझ्या अथांग जलाशयात मनसोक्त काम क्रीडा कर. तो नुसता हसला, अन त्यान तिच नग्न शरीर कवेत घेतल.. विश्वाला व्यापेल एवढ्या लांब जिभेने त्यान, तिच्या तापलेल्या शरीरावर चांदण्याचा शितल लेप दिला.. तिच्या स्तनांवरुन त्याचा हात फिरत होता.. स्तनाग्र त्याचा मुखात देताना, तिन त्याच्या कडे पाहिल.. अन ति चकित झाली.. त्याच्या आ केलेल्या मुखांत कोट्यावधी ब्रम्हांड खेळत होति.. त्यान मुखात तिच स्तन घेतल. अन तिच्या स्तनांतुन जिवन सरीता पाझरु लागली.. सा~या ब्रम्हांडात चैतन्य पसरले..तिच अस्तित्व त्याच्यात विलिन झाल.. शिव अन शक्तिचा खेळ सुरु होता.. तिच्या उदरांत एक ब्रम्हांड हुंकार देत होत..... अवि.
