तिने नुसते हसुन बघितले
आम्हि त्यालाच प्रेम समजलो
त्या नयन बाणांनि घायाळ होऊन
शर पंजरी आडवे झालो
त्या मन मोहक अदांनी
घायाळ मन मोहरुन गेले
बर कडक उन हि अम्हाला
शितल चांदणे भासु लागले.
त्या तुझ्या देखण्या यौवनावर
लावण्याची आरास होति
आमच्या प्रत्येक श्वासा संगे
नावांची तुझ्या जपमाळ होति
ति हसुन जरा बोलली,
आम्हि त्यालाच प्रेम समजलो
हृदय घायाळ, जिवाची तळमळ,
उमेदिचें दिवस वाया घालवुन बसलो....
No comments:
Post a Comment