प्रेमगीत

का लावीशि सखे तु, जिव्हा लाल अधरास,
पुसशील प्रेमगीत ,जे अधरावर लिहिलेले..

नको सारखि चाचपु तु केश कुंतलास,
खाली पडुन जाइल, मी फुल माळलेले..

किति तंग घातली, ति काचोळी रेशमाचि
गुदमरुन जाइल ना सखे, ते यौवन बांधलेले

तु मोहगंधा, विरघळे रातराणी गंध तव तनुत,
कसे येतिल गंध मजला, श्वास माझे थांबलेले

नको करुस प्रेम इतके, नको लावुस जिव
मी एक मुक्त बेधुंद जीव पण, मन तुझ्यात गुंतलेले
-------------------
अविनाश बेधुंद.स्वच्छंदी..मुक्त जीवन