प्रथम तुझ पहाता

प्रथम तुझ पहाता जिव वेडावला,
तुज चुंबण्यासाठी जिव आसुसला.
नाजुक नासिका, मधाळ डोळे,
बघता तुला शहाणे होतात खुळे.

श्याम नभ जसे झाकोळे चंद्रमा
कृष्ण कूंतल व्यापे तव मुख चंद्र्मा
नभातुन जसा चंद्र प्रकाश झळाळे
कुंतलातुन तव सौंदर्य प्रभा झळाळे

हे नयन चेटकी,वर काजळ नक्षी
साधा ग नयन बाण
पुरे मजला घायाळ करण्यास 
त्यावर कशाला काजळाचें हलाहल
मग सज्ज आहे आता मरण्यास.

हसताना पडते गालावर खळी
बघता तुझकडे होति बुध्धि खुळी
गो~या तनुवर उरोज कुंभाचा भार,
तिथेच फसलो, जिव झाला ठार,

मखमली गालावरचा तिळ बघता
भान ते कसे हरपुन गेले 
जे शब्द ते ओठांत आलें
ते बोलायचे सारे राहुन गेले.

केस रेशमी,बटा रुळती भाळावर,
गुंतले ह्रुदय,त्या काळ्या नागीणित
अनंग कथा होत्या मनात अगणीत
ते सारे सांगायाचे राहुन गेले 
----------------------------------
avinash