समन्वय व ताळमेळ


एका गावात एक तरुण मुलगा रहात होता त्याला २ बहिणी होत्या
एकुलता एक भाऊ असल्याने २ न हि बहीणी ची भावा वर माया असते..
तिघेहि गरीबीत दिवस काढत असतात
भावाचे लग्न ठरते ..मुलगी गरीब घरची असते ...
लग्ना निमित्त भावास एक नवा शर्ट व प्यांट शिवण्याचे ठरते..व त्या प्रमाणे शिवायला टाकतो
नेहमी प्रमाणे शिंपी महाराज आज देतो उद्या देतो असे करत शेवटी कसेतरी ्लग्नाच्या आधल्या दिवशी रात्री ८ वाजता कपड्याचे पार्सल त्या तरुणाला देतो..
घरी आल्यावर बहिणी वाट पहात असतातच..व त्या म्हणतात आधी जेवुन घे...
जेवण गप्पा करत चालले असते ते झाल्यावर बहिण म्हणते बघ तरी कपडे कसे झाले आहेत..
मुलगा शर्ट घालतो तो व्यवस्थित शिवलेला असतो..पण पॅंट घातल्यावर लक्षात येते कि शिंप्याने पॅंट एक फुटभर लांब शिवली आहे..
बहिण नाराज होते ..पण ईलाज नसतो रात्र झाल्याने दुकान हि बंद झाले असते..पण भाऊ म्हणतो मी पॅट फोल्ड करुन घालीन व लग्न झाले की आपण पॅंट दुरुस्त करुन आणु..
दुसरे दिवशे सकाळचा मुहुर्त असल्याने सारे निद्रेच्या आहारी जातात..
्रात्री एक वाजता बहिणीस जाग येते व तिला भाऊ अशी फोल्ड केलेली पॅंट घालणार हे पटेना म्हणुन ति कपाटातु पॅंट काढते व १ फुट कापुन कमी करते व कपाटात ठेवते..व शांतपणे झोपते.
दुस~या बहिणीस २ वाजता जाग येते व तिला हि पॅंंट ची कथा माहित असल्याने ति उठते व कपाटातु पॅंट काढते व १ फुट कापुन कमी करते व कपाटात ठेवते..व शांतपणे झोपते....
सकाळी उठल्यावर अंघोळ झाल्यावर भाऊ शर्ट घालतो व पॅंट घातल्यावर पहातो तो काय त्याची बर्मुडा झालेली असते..
काय करणार? बर्मुडा घालुन तसाच लग्नाला उभा रहातो...
समन्वय व ताळमेळ नसले कि असे होते .......