तुझी ओढ लागे, असा जीव नादावला

तुझी ओढ लागे, असा जीव नादावला
तुझाच ध्यास, राजसा लागे मनाला.
रातराणीचा कामगंध,तनुत या उतरला
मदनाचे कैक बाण, ह्या ह्रुदयात घुसले.
स्पर्शीलेस तु मला,अन मी माझी न राहीले......१

जशी निळाइ व्यापे, सा~या नभाला
तुझा भास व्यापे रे, माझ्या मनाला
मोकळ्या ह्या कुंतलास,तु असे कुरवाळले,
सुवासीत गंधाने,आसमंत सारे दरवळले
स्पर्शीलेस तु मला,अन मी माझी न राहीले.....२

सडा लाल रंगाचा अधरावर घातला
भासे जणु करंडा, कुंकवाचा लवंडला
लांब रेशमी कुंतल,रुळत होते वक्षावरी
सारुन दुर कूंतलाना,तु यौवानास छेडले
स्पर्शीलेस तु मला,अन मी माझी न राहीले......३

जसा चुंबीशी राजसा, मम अधराला
मदन लाट व्यापे, ह्या कोवळ्या तनुला
घेतले रेशमी मीठित,अन अधरास चुंबिले
तुझे अधिर स्पर्श,गात्रा गात्रात विरघळले
स्पर्शीलेस तु मला,अन मी माझी न राहीले......४

कोवळी हि तनु,अर्पीली तव तनुला,
अन तनुत माझ्या तु अलगद विरघळला
मदनाचे कैक समुद्र,नाजुक देहात उसळले
तुझ्या पौरुषाने ह्या सौंदर्यास जिंकले
स्पर्शीलेस तु मला,अन मी माझी न राहीले......५

Avinash................