रात्र चांदणी होति, अंधार मातला होता,
त्या रात्रीचे काय सांगु, तोल् माझा गेला होता.
दोघांच्या देहां मधे श्वासाचेच अंतर होते
तिच्या उष्ण श्वासांनी देह तापला होता
त्या काळ्या कुंतलात, शशि चमकत होता
नेत्र शांभवि पिताना,माझा पाय घसरला होता.
सभ्य संयमीत मी, वक्षावर नजर घसरली
ढळला पदर तुझा, अन, तनु सारी कल्लोळली
हातात हात घेता,हात तु सोडवुन घेतला
भिति तुला वाटत होति, पण स्पर्श हवहवासा वाटला
शांत होते आसमंत , मंद वारे वहात होते, ,
रात्र होति वादळी, आपले विश्व बदलले होते
संपली रात्र केंव्हा, ना कळले तुला न मला
कळिचे फुल उमलले,ना कळले तुला न मला
ति रात्र वादळी होति , कि दोष माझा होता.
वाटच निसरडी होति, पाय घसरला होता
त्या रात्रीचे काय सांगु, तोल् माझा गेला होता.
दोघांच्या देहां मधे श्वासाचेच अंतर होते
तिच्या उष्ण श्वासांनी देह तापला होता
त्या काळ्या कुंतलात, शशि चमकत होता
नेत्र शांभवि पिताना,माझा पाय घसरला होता.
सभ्य संयमीत मी, वक्षावर नजर घसरली
ढळला पदर तुझा, अन, तनु सारी कल्लोळली
हातात हात घेता,हात तु सोडवुन घेतला
भिति तुला वाटत होति, पण स्पर्श हवहवासा वाटला
शांत होते आसमंत , मंद वारे वहात होते, ,
रात्र होति वादळी, आपले विश्व बदलले होते
संपली रात्र केंव्हा, ना कळले तुला न मला
कळिचे फुल उमलले,ना कळले तुला न मला
ति रात्र वादळी होति , कि दोष माझा होता.
वाटच निसरडी होति, पाय घसरला होता
1 comment:
khup chhan aani bhavpurn kavita ...
Post a Comment